De oude stad

Afbeelding
Plaats hier uw vakantieverhaal of reisverslag over uw belevenissen op Rhodos
Plaats reactie
Eric
Ultieme Rhodosfan
Ultieme Rhodosfan
Berichten: 100
Lid geworden op: wo apr 12, 2006 1:11 pm

De oude stad

Bericht door Eric » ma jun 04, 2007 9:57 am

Er waait een warme bries die me omringt als de warmte van een föhn op de laagste stand wanneer ik de geconditioneerde lobby van het drie sterren hotel via het brede bordes verlaat. Ik ga rechts af, en langzaam wandel ik onder een oude stenen poort door. Vanuit tegengestelde richting kom ik twee meisjes tegen die ik herken uit het hotel. We groeten elkaar. Op lichtblauwe espadrilles, en die ik vanmiddag in een winkeltje aan de boulevard heb gekocht en die ongelooflijk goed bij me korte jeans passen wandel ik trots in de richting van de oude stad. Er is markt en vriendelijke standwerkers proberen me over te halen even te stoppen. Haast is op dit eiland onbekend even als opdringerigheid. Ik neem de tijd en slenter door kleding, souvenirs, speelgoed en schoeisel, voor ik over de brug die bekleed is met dieppaarse bougainville de oude stad betreed. Kunstenaars onderhandelen met toeristen over de prijs van een getekend portret en typisch Mediterrane geuren prikkelen het reukslijmvlies.
De espadrilles blijken een foute keuze. De oude stad heeft keien als plaveisel en iedere stap is gevoelig. Na de straat met eindeloos veel eetgelegenheid ga ik links en wordt aangesproken door een gezette man die op een oranje formica keukenstoel nonchalant heen en weer wipt voor zijn lederwinkel. Het is een mooi gezicht om deze ruig besnorde Griek, die net zoveel rust uitstraalt als een ambtenaar op vrijdagmiddag, bezig te zien. Met helblauwe ogen kijkt hij rond en spreekt precies de juiste mens aan; gevolgd door een onweerstaanbare glimlach van zijn brede mond waar spierwitte tanden in staan. Hij maakt een uitnodigend gebaar met zijn van veel goud voorziene hand, voortdurend heen en weer wippend op het aluminium stoeltje. In gedachten noem ik hem Santigo naar het karakter van Anthony Quinn in Hemingsways The old man and the sea. Een paar leren schoenen kan ik hier wel gebruiken, toch weersta ik de uitnodiging en slenter nog langzamer dan eerder richting hippocratesplein. Duiven wanen zich in het walhalla wanneer toeristen voedsel strooien en foto’s maken van de droge fontein met op de achtergrond terrasjes en de brede luifels van restaurants. De avondzon kleurt de zandstenen muren oranje en werpt lange schaduwen op het plein, ik voel me thuis en door de zwoele warmte en mijn eigen loomte beleef ik het moment als een film op halve snelheid. Totaal ontspannen besef ik dat ik hier nooit meer weg wil. Espadrilles ten spijt.
No Problem

Gebruikersavatar
Rhodosfan
Site Admin
Site Admin
Berichten: 1944
Lid geworden op: za nov 20, 2004 8:08 pm

Bericht door Rhodosfan » ma jun 04, 2007 12:19 pm

Hoi Eric,

Bedankt voor dit prachtige stukje "proza" :P Ik denk dat je velen van ons uit het hart hebt gesproken. We zouden het wel zelf beleefd/geschreven kunnen hebben.

Ja. precies zo voelt Rhodos aan. Het is inderdaad iedere keer weer die "herkenning" en het gevoel van" thuiskomen" :P :P

gr, Frans
Afbeelding

Plaats reactie